Het nieuwe jaar begint vorm aan te nemen en ik zie al wat zaadjes opkomen die ik eind vorig jaar gezaaid heb, figuurlijk dan.
Zo kreeg ik via een lieve vriendin, Monique, een idee.
Ik wandel graag buiten. Ook alleen. Buiten zijn is altijd een cadeautje. Maar wat als ik het zou kunnen verbinden met iets leuks en nuttigs? Zoals bijvoorbeeld, een hond uit laten voor iemand die daar niet (genoeg) aan toe komt?
In november was ik al een keer een vrouw tegengekomen die met 3 honden onderweg was. We raakten kort in gesprek. Ik had haar al vaker zien lopen en vond haar sympathiek. Bovendien is ze nogal opvallend met haar 3 leuke beestjes.
Monique laat zelf ook een hondje uit. Zij attendeerde me op de website www.hondjeuitlaten.nl.
En wie stond erop? De onbekende vrouw, Sophie, met haar 3 hondjes!
Ze woont dus in de buurt!
En ze zoekt iemand voor de vrijdag middag. Precies wat mij het beste uit komt!
Natuurlijk heb ik meteen contact opgenomen.
Gisteren ben ik langs geweest om kennis te maken met Sophie en haar honden.
Het was een verrassende en erg leuke ontmoeting!
Een hondje groette mij meteen aan de deur, blaffend en blij. Hondje 2 bracht stokken voor me mee nog voordat ik mijn jas uit had gedaan. “Hij vindt je leuk” zei zijn baasje. “Hij is de baas van dit roedeltje en voor mij is hij de graadmeter”. Nou, dat is dan een heel goed begin!
Hond 3 was wat ingetogener en kwam alleen maar snuffelen van een afstand.
Sophie en ik blijken veel gemeen te hebben, reizen, natuur, een zekere gevoeligheid en de liefde voor dieren, natuurlijk.
Voor ik het wist was het 2 uur later. Wij beiden wilden toch ook nog een kort rondje gaan wandelen met de honden, om te kijken hoe dat gaat.
Bij het aantrekken van mijn schoenen, bij de voordeur, kwam hond 3, de grootste van het stel, naar me toe en legde zijn hoofd tussen mijn bovenbeen en mijn oksel. Zo bleef hij staan.
Sophie kletste door en ik hurkte met een halve hond op schoot in het halletje. “Hij vertrouwt je nu al” zei ze. Dat is natuurlijk leuk, dacht ik. Pas later voegde ze toe, dat deze oudere hond jarenlang mishandeld is, inclusief niet behandelde tand-problemen, ontstekingen en fysieke mishandelingen met o.a. vuur. Toen zij hem in huis nam duurde het 1 jaar voordat hij eindelijk durfde te ontspannen en languit op de bank ging liggen.
En hij vertrouwde mij na 2 uur in zijn woonkamer.
Wat een cadeau!
Ik kan niet wachten om te beginnen met mijn uitlaatwerk. Morgen start ik.
Om te beginnen met één hond, om ze allen apart te leren kennen voordat we gevieren erop uit trekken.
Ken je dat? Dat je iets wenst en ‘ineens’ plooit zich alles in jouw voordeel?
Krijg je nog meer dan waar je oorspronkelijk voor durfde te gaan?
Voegt zich alles zodat de juiste mensen (en dieren) elkaar vinden, op het juiste moment?
Ik had nooit gedacht dat ik zo het verschil kon maken voor een mens en een dier.
Daar wil ik meer van.
En na wat ik hoor uit verschillende bronnen komt dat ‘meer‘ er ook aan …
Wat ik voor morgen wil weet ik al, en ook welke hond ik als eerste mee ga nemen.
Wat een heerlijk begin van het jaar!
Even denken wat ik nog wil manifesteren door gewoon liefdevol, vaak en geduldig aan iets te denken…
Waarvan wil jij meer in je leven?
Ik hoor het graag!