Al twee weken nam ik me voor om de compost rond de rhododendron te verdelen. Die arme struik doet het niet goed: de grond is te basisch, en compost helpt met z’n hogere zuurgraad. Vandaag zou het gebeuren. Echt. Beloofd.
Maar ja… 16.30 uur, nog steeds aan het werk, en over een uur komen mijn schoonouders eten. Het is nu of nooit.
En dan… ding dong! Twee jonge scouts staan voor de deur: “Mevrouw, heeft u een heitje voor een karweitje?”
Wat denk je? NATUURLIJK!
Even later staan ze ninja-style, met hun scoutingsjaaltjes over hun neus, de compostbak leeg te scheppen. Binnen 25 minuten was het gefikst. De rododendron leek al een stukje blijer.
Toeval? Misschien.
Maar dit soort ‘toevalligheden’ gebeuren me de laatste tijd vaker. En ik geniet ervan. Het wakkert mijn motivatie aan en laat me steeds weer denken:
Wat is er nog meer mogelijk door de kracht van intentie?
Wat kan ik nog meer in beweging brengen, mijn kant op laten komen, of buigen naar mijn zin?
Wordt vervolgd…
Afbeelding van Alun Davies via Pixabay
#manifestatie #synchroniciteit #intuïtie #tuinmagie #persoonlijkgroei #LinkedInverhaal