Gezondheid is niet iets wat vanzelfsprekend is. Als er een dierbare ziek is kan dat voor veel verdriet en angst zorgen. Maar dat er zelfs in zo’n geval hoop is mocht ik deze week ervaren.
Lees hier het verhaal van Anna. Deze jonge vrouw bede mij twee weken geleden, op een zondagmiddag, bezorgd op met de melding dat haar oma in het ziekenhuis lag. In coma. Al 2 weken. Haar conditie was niet goed en zolang haar toestand niet verbeterde konden de artsen niets voor haar doen. Anna belde mij met de vraag of ik iets voor haar geliefde oma kon doen.
Ik moest er even over nadenken. Natuurlijk wilde ik haar graag helpen, maar normaal werk ik met personen die bij volle bewustzijn bij mij komen voor een behandeling.
Anna en ik vonden echter een geschikte manier om de energie haar werk te laten doen. Anna zou naast haar oma in het ziekenhuis gaan zitten terwijl ik vanuit mijn kantoor, op afstand, aan de slag ging.
10 minuten voor het begin appte Anna mij: “Ik ga nu de kamer in, telefoon laat ik achter”. Ze ging naast haar oma zitten en ik begon me af te stemmen op de energie in de kamer. Vervolgens begon ik met energie sturen. Op het moment dat genoeg energie is aangekomen om de obstakels die er op dat moment zijn aan te pakken stopt de energietransfer vanzelf.
Het werd een heel spannende sessie. Na afloop stuurde ik Anna een bericht over wat ik had waargenomen. Het leek alsof haar oma rust nodig had, alsof zij in haar huidige situatie beter kon herstellen dan wanneer zij wakker zou zijn. Ook had ik waargenomen dat de rechterwijsvinger tijdens de behandeling even had bewogen. Dat had Anna, die toevallig net deze hand vasthield, ook gezien. Verder had ze weinig opgemerkt aan haar oma.
Wat Anna wel heel duidelijk voelde was een verandering in haar zelf. In plaats van de onrust en zorg van de laatste weken voelde ze zich kalmer. Ze zei: “Met oma is het nog hetzelfde, geen vooruitgang en geen achteruitgang, maar ik voel me er sinds de healing heel erg rustig onder. Ik droom ook heel veel over oma. De meeste dromen zijn positief. Ze is dan weer samen met mij.”
Op de zaterdag erna hoorde ik van Anna dat er een merkbare verbetering was. De kleur op haar oma’s gezicht begon terug te komen. En op woensdag, 8 dagen na de behandeling, krijg ik plotseling een bericht van Anna: “Er zit verbetering in. Ze gaat langzaam vooruit. Hopelijk dat het doorzet! Een wonder!”
Ik voel tonnen met dankbaarheid in me opkomen. Dit is nu precies waarom ik mijn werk zo geweldig vind. Mensen rust en hoop geven die dat nodig hebben, en anderen helpen de volgende stap op hun pad te nemen.
Ondertussen gaat haar oma nog steeds in kleine stapjes vooruit. Ze is bij bewustzijn en wordt elke dag iets wakkerder. Nog een lange weg te gaan maar Anna ziet het positief tegemoet.
Wat een prachtige ervaring. Geeft dit niet heel veel hoop? Hoop dat er altijd nog iets is wat je kunt doen, ongeacht hoe hopeloos de situatie ook lijkt? Dat vond Anna ook. Daarom mag ik haar verhaal met jullie delen. Opdat het je moed, hoop, inspiratie of rust geeft. Al naargelang wat je het meeste nodig hebt. En de wetenschap dat je niet alleen maar hulpeloos hoeft toe te kijken zelfs al lijkt de situatie uitzichtloos.
Meer weten over Healing op afstand? Klik hier voor meer informatie of email mij en stel je vragen aan mij persoonlijk.
Ps En behadeling op afstand is absoluut Corona-proof omdat noch de patiënt noch ik in contact met elkaar of een tussenpersoon komen.